Interview | Kattengedragsdeskundige
Als Dokter Kat krijg ik wel eens vragen van katteneigenaren o...
Lees meer
Via onze social media kanalen krijgen wij vragen van katteneigenaren. Een aantal vragen die veel voorkomen hebben wij voorgelegd aan kattengedragsdeskundige Eline Teygeler.
Let wel op dat onderstaand advies een algemeen advies is, bij ongewenst gedrag is het beter om een gedragsdeskundige te raadplegen voor advies passend bij jouw kat.
1. Relatie tussen huidige en nieuwe kat
In dit specifieke geval is de kitten bang voor de nieuwe kater. Ze kunnen nu wel samen, maar tijdens het spelen pakt de kater de kitten echt vast en gaat bijten. Wat kan hier aan gedaan worden?
Allereerst zou ik kijken of het angstgedrag van het kitten niet aan pijn gerelateerd is. Is dit niet het geval dan zou het algemene advies zijn dat een nieuwe kitten langzaam geïntroduceerd moet worden aan een volwassen kat. Ook is het belangrijk om te achterhalen op wat voor manier de kater bijt. Katers kunnen soms wild spelen en andere katten in hun nek bijten, zonder dat dit echt vechten is. Ook als de kater bijt en de kitten niet angstig wordt, dan kan het bij spelgedrag horen. Als hij naast bijten ook gromt of blaast dan moeten de twee meteen gescheiden worden, want dit is een teken van agressie.
Het is dus belangrijk om te weten wat de kater precies doet. Vervolgens kunnen de twee katten weer rustig opnieuw aan elkaar te worden geïntroduceerd. De algemene werkwijze is vaak om de katten korte momenten bij elkaar te laten om aan elkaar te wennen. Ook moet er een afname te zien zijn in het agressieve gedrag, wordt dit niet minder is het raadzaam een gedragsdeskundige in te schakelen.
“Het is net als bij mensen, iedereen heeft een eigen karakter en een relatie vormen kost tijd.”
Het is net als bij mensen, iedere kat heeft een eigen karakter en een relatie vormen kost tijd. Stel je voor als mens, dat je in je eentje woont en je ineens verplicht met iemand moet samenwonen, dat gaat niet goed met iedereen. Als mensen vinden wij dit heel logisch, maar dit werkt hetzelfde voor katten. Hoe meer negatieve dingen er in het begin gebeuren, hoe meer dit de relatie negatief beïnvloed. Als eigenaar moet je daarom managen, zodat het de kans op een goede relatie vergroot.
2. Plassen en poepen waar het niet mag
In dit voorbeeld is een samenwonend stel pas uit elkaar gegaan en de poes is daarbij in hetzelfde huis blijven wonen als de man. Sinds de break-up plast de poes echter meerdere malen per dag op de bank en poept in de woonkamer. De moeder van de man komt zelfs 2 uur per dag langs om de poes gezelschap te houden, maar zodra ze haar jas pakt heeft de kat alweer op de bank geplast. Kunnen ze dit gedrag verhelpen?
In dit geval ben je snel geneigd om te denken dat de poes zich alleen voelt en verlatingsangst heeft, maar die kans is niet zo heel erg groot. Misschien kan de poes zich vervelen, maar daar gaat ze niet van plassen. Aangezien het gaat om plassen én poepen, gaat het waarschijnlijk niet om blaasontsteking. Het controleren van de urine is overigens altijd verstandig als een kat onzindelijk is.
“Het controleren van de urine is altijd verstandig als een kat onzindelijk is.”
De grootste kans in dit geval is dat de poes haar kattenbak niet op de juiste manier krijgt aangeboden. Je ziet vaak bij mensen die uit elkaar zijn gegaan dat de kattenbak ineens door een ander of op een andere manier wordt schoongemaakt. Dit kan voor een kat zorgen dat ze liever niet meer de bak gebruiken, want katten zijn nu eenmaal schoon en kieskeurig. Zorg er daarom voor dat je de kattenbak op de juist manier aanbiedt.
Over het algemeen geld dat kattenbakken vaak te klein zijn, dat er bijvoorbeeld meerdere bakken nodig zijn, of dat er een bak nodig is zonder deksel. Ook is belangrijk om ervoor te zorgen dat je de bak schoon achter laat zodra je van huis gaat en dat je grit gebruikt dat klontert.
3. Agressief gedrag
In dit voorbeeld is er een poes die al 4 jaar bij een gezin in huis woont, vanaf dat ze 8 weken oud was. Maar sinds de poes 4 maanden is, ging ze agressief gedrag vertonen. Ze kan uit het niets bijten of aanvallen tot bloedens toe. De dierenarts kan het gedrag niet verklaren. Wat kunnen ze doen aan dit gedrag?
Allereerst ga ik ervan uit dat deze kat uitgebreid is onderzocht door de dierenarts, is dit niet het geval dan is dat de eerste stap. Vaak is de kat namelijk niet diepgaand onderzocht (urineonderzoek, bloedonderzoek, foto en echo).
Als het gaat om agressie kan ik niet zomaar een antwoord geven zonder langs te komen en er is ook geen algemeen advies. Er zijn namelijk verschillende vormen van agressie en een verkeerd advies kan het gedrag alleen maar verergeren. Ook gaat het in dit geval om serieuze agressie, waarbij de kat tot bloedens toe echte schade aanricht. Het is daarom heel belangrijk om het probleem goed in kaart te laten brengen.
“Er zijn namelijk verschillende vormen van agressie en een verkeerd advies kan het gedrag alleen maar verergeren.”
Er zijn veel verschillende vormen van agressie en de aanpak hiervan verschilt. Over het algemeen geldt wel hoe langer het duurt hoe erger het wordt. Mijn advies bij agressie is eigenlijk altijd vrijblijvend contact opnemen met een gedragsdeskundige, zeker als de agressie leidt tot echte schade.
Kan je te laat zijn met het afleren van agressief gedrag?
Afleren is een moeilijke term, omdat afleren niet altijd mogelijk is. Wat bijna altijd lukt is dat we het gedrag managen en verminderen. Het volledig afleren kan moeilijk zijn en is afhankelijk van de oorzaak van het gedrag. Eén van de factoren hierbij is onder andere hoe lang het gedrag al voortduurt, dit is echter geen stelregel. Zo heb ik bijvoorbeeld een kat behandeld die 10 jaar onzindelijk was, wat binnen 1 week was opgelost.
Wat ik mee wil geven is: al toont je kat al jaren probleemgedrag, het is nooit te laat om te kijken naar een oplossing. Dit kan verminderen zijn of helemaal oplossen.
Benieuwd naar wat een kattengedragsdeskundige allemaal doet?
Lees het interview met kattengedragsdeskundige Eline Teygeler.
